Midsummer Bluesnightt #11 Festival In de Kroeën Mechelen (NL) (29-06-2019) reporter & photo credits: Freddie info organisation: Midsummer Bluesnight info bands: Sinnerboy (UK) - Steven Troch Band (B) - Bourbon Street (B) - Barn & Belle (NL) © Rootsville 2019

Onder een loden zon met het "Hotel on Wheels" richting het Nederlandse Zuid-Limburg! Het leven van een blues fan kan hard zijn, maar voor de blues daar hebben we dan een weer hart voor. It's not a bad habbit, it's something good. Het is steeds ons doel geweest om kleinere clubs en/of festivals, waar gezelligheid en vriendelijk nog hoog in het vaandel wordt gedragen, ook in de spotlights te zetten. Eén van deze plekjes bezochten we dus op 29 juni in het Nederlandse Mechelen alwaar de reeds 11de editie van de "Midsummer Bluesnight" plaatsvond. Wanneer je op je festival de helft van de bands als Belgisch komt in te vullen zien we ons dan ook als Belgische blues media verplicht om hier aandacht aan te besteden en dus ging het met de "(Ge)Varenwinkel" tourbus richting Mechele(n)...bij onze noorderburen. Het hoeven niet enkel ronkende of knorrende namen te zijn om succesvol te kunnen scoren.

Het epicentrum van de blues in Zuid-Limburg ligt dus op deze 29st juni in café "In De Kroeën" hier in Mechelen en daar zijn Robin Smeets en Edith de Munck dan weer verantwoordelijk voor. Het was in 2009 dat beiden het initiatief namen om de blues in het Heuvelland in de spotlights te gaan zetten en zo vond de eerste editie plaats in Wijlre. Sinds 2013 riepen ze ook een stichting "Midsummer Bluesnight" in het leven en een jaartje later verhuisden ze met deze organisatie richting zaaltje van "Speciaal Bieren Café in de Kroeën", en dat is dan ook weer een mond vol. Onmiddellijk een ontmoeting met Belgische maar ook de Nederlandse bluesvrienden, en zo kon de avond al niet meer stuk. Wij waren er aan begonnen met enkele frisse Rodenbachs met in het gezelschap een halve kilo grijze garnaaltjes. In de "Kroeën" was er zelfs "Duvel op 't Vat " maar toch bleven we wijselijk bij een gewoon pintje en dat bleken achteraf maar fluitjes te zijn, of vrouwenbiertjes zoals ons Anka kwam te stellen. Wordt zo maar eens dronken :-( Of alles naar wens was? jazeker Edith maar de verwarming mag nu toch uit :-)

Edith en Robin zijn naast blues liefhebbers ook nog eens "Rory Gallagher" adepten en het is dan ook niet zo verwonderlijk dat deze Britse tribute band voor de Ierse halfgod hier zelfs een tweede keer op rij als headliner op de affiche staan te pronken. Vorig jaar liep het evenwel fout door gezondheidsredenen bij Barry 'Gallagher' Barnes. Barry Barnes richte al een jaar na Rory's overlijden een tribute concert op en zo was de oprichting van deze "Sinnerboy" in 2000 een logisch gevolg. "Sinnerboy" is een trio dat naast Barry ook nog bestaat uit Bri Chambers op basgitaar en drummer Johnny Brutal en hebben sinds hun oprichting in Ierland en daarbuiten bijna onsterfelijk gemaakt door een perfecte tribute te brengen aan "Rory Gallagher" (1948-1995). Wij zagen deze sympathieke "Manchester Boys" een eerste keer op het helaas verdwenen "Blues Oan Daa Stozze" in het Belgische Hamme op 1 augustus 2008. In hun koffer stak toen ook hun 11 nummers tellende album "Tribute To Rory Gallagher".

Naast een "Main Stage" hebben ze hier op deze "Midsummer Bluesnight" ook nog eens een "Juke Joint Stage" en het is daar dat deze 11de edtie van start zal gaan. De aftrap wordt gegeven door het Americana-roots duo "Barn & Belle". Dit duo bestaande uit Jesse Deledda en Lea Lomans en hebben als stelplaats het Nederlandse Geleen. Ook zij zijn geen onbeschreven blad want door het winnen van de "B.R.U.L" contest op 10 november 2018 mochten ze ook al eens de aftrap geven op de 23ste editie van de "Southern Bluesnight" in Heerlen van dit jaar.

Ze begeleiden elkaar op country & folk instrumenten als Oilcan-Gitaar, Wasbord, Banjo, Dobro, Melodica, Ukelele en hun "Travellers Drummachine" en hebben als kenmerk ook een prachtige close-harmony zang. Americana, Ragtime en Swing zijn de ingrediënten van hun show en met nummers als "Dead and Gone" en "Lost My Heart" laten ze ons kennis maken met de onbedwongen speelstijl als retro-duo en hun benadering van ol'style country blues. A twistin' Lady!

De start verliep ergens met een valse noot daar een gedeelte van hun materiaal nog onder weg was. Niet getreurd dachten Barn & Belle dat zoeken we gewoonweg de koelte van het terras op. En zo begonnen Barn & Belle er volledig akoestisch aan, zonder technische hulp van verterkers en dat is pas COOL. Zich zo bloot stellen aan het publiek leverde zelfs een dankbare sing-a-long op en schitterde dit duo in hun akoestisch intermezzo. Let's Sing About It...

Ondertussen is het bier al goed beginnen vloeien en samen met het bekendste blues duo van "Zilst Blues" begeven we ons richting "Main Stage" voor een eerste Belgische inbreng van deze "Midsummer Bluesnight". We komen zo uit bij "Bourbon Street". Dit viertal bestaat sinds vorig jaar ook met een Nederlander in de basis en dan hebben we het over gitarist Renée "Wild Bill" Niesen. Naast frontman en bassist Mario "Little M" Jossels hebben we ook nog Luc "Daddy Bean" Boonen (harmonica) en Wilfried "Chopstick Willy" Claesen (drums), en dat zijn dan alle drie weer Belgische wereldburgers en zo blijven ze in eerste instantie een Limburgse band. Toch een opmerkelijke wissel binnen in de ploeg. Van de "Belleman" van Zilst Blues wisten we al dat met Genkenaar Alex Rozka er een nieuwe bassist werd bijgenomen om zo Mario de kans te geven om zich volledig te focussen op zijn vocale kwaliteiten. Nog steeds 5 Limburgers en zo zouden we er haast Jo Erens kunnen bijhalen met zijn "Limburg Allein". Dao geit niks boave, zo is t'r mer ein.;-) Fans in overvloed voor deze "Bourbon Street" en dat resulteerde al onmiddellijk in een dansje, en genne stroll!

De eer die dit jaar voor "Barn & Belle" op de "Southern Bluesnight" werd weggelegd was in 2018 voorbehouden aan deze "Bourbon Street" want ook zijn wonnen in 2017 de "B.R.U.L" contest. Sinds vorig jaar primeert hun repertoire in originals en dat kunnen we enkel maar toejuichen al zal een Albert Collins zijn "Honey Hush" ooit ook nog wel eens komen piepen. Met nummers als "Home Town" en "Cutting Loose" lijkt het erop of de bandleden aan een nieuw leven begonnen zijn. Naast de nog steeds ongepolijste whiskey stem van 'Little M' zetten ook de andere Bourbon Street'ers een enorme stap voorwaarts. Zo is er het nummer "The Owl" waarop harper 'Daddy Bean' ten volle in ontplooiing kan komen. Een heus kippenvel moment. Belgische blues en een knap stukje vakmanschap door een band die fenomenaal op elkaar zijn ingespeeld, zelfs de nieuwe bassist en dus eerder "Single Malt" dan "Bourbon"...nu nog een debuutalbum ;-)

Tijdens de change-overs konden diegene nie niet verzadigd waren opnieuw kennis maken met "Barn & Bell", ditmaal versterkt. De nummers "Silver Lining" en "dancing Shoes" wisten zelfs de meesten onder ons binnen te houden als support voor al dat moois.

Vakmanschap is het minste wat je kan stellen van de volgende Belgische inbreng hier in "Speciaal Bieren Café in de Kroeën" en dan hebben we het over de "Steven Troch Band". Steven Troch kan je bij ons in België als de absolute top bestempelen wanneer het bespelen van de "Mississippi Saxofoon" in beeld wordt gebracht. Het toeval is dat ook Steven uit Mechelen afkomstig is...maar dan de Belgische versie :-) Sinds het ontstaan van deze "Steven Troch Band" hebben ze al twee albums op de uit waarvan de laatste "Rhymes For Mellow Minds" (album report) dateert van vorig jaar. Dit jaar is deze "Steven Troch Band" ook geselecteerd voor de finale van de "Belgian Blues Challenge" op 12 oktober in Diepenbeek, dit in samenwerking met "Hookrock". De winnaar ervan zal deelnemen aan de "European Blues Challege" die zal plaatsvinden op 17 en 18 maart 2020 in het Nederlandse Zaandam en ingericht door de "Stichting Blues-in-Zaanstad".

Sinds het wegvallen van Steven van der Nat is Matt T Mahony als stringbender in beeld gekomen bij deze "Steven Troch Band". De ritme sectie bestaat uit de "drummer depannage" aka "DD" Marc Gijbels en de lieftallige dame aan de four strings is Liesbeth 'Lizz' Sprangers. De warmte? die blies Steven al onmiddelijk weg met openers als "Short End" en "Been Looking", en zo konden Vic et moi al eens fier de rug rechten want ook dit was Belgisch.

Ook met deze band viel het nog niet eens op dat er een andere drummers als depanneur fungeerde maar ja, ook dit is een professional. Het concert getuigde van de nodige explosiviteit die even werd afgezwakt door het hoogstaand brengen van SBWII's "Nine Below Zero" en toen vielen alle monden open, en dit was niet om naar lucht te happen. Gewoonweg straffe kost. Nog een Bo Diddley rifje met dan weer "Matt T Mahony" in de hoofdrol. Het gejoel om een bisser was het logisch gevolg van dit allemaal en zo kon "MC Richard" zich ook eens meten met Steven, and the clock strikes twelve! Nog dit van Steven mochten we de muziek mee naar huis nemen maar niet Lizz :-)

En zo zijn we helaas al toegekomen aan de afsluiter van deze 11de editie van deze "Midsummer Bluesnight". Een afsluiter die nog een allerlaatste keer de zaal hier in vuur en vlam zal zetten met een tribute aan "Rory Gallagher". Ook al hebben ze hier in Nederland de ambiance versie van Rory Gallagher met "The Juke Joints" toch kan je stellen dat deze "Sinnerboy" als de real deal mag worden aanzien. De inleiding over deze Britten kon je al lezen in het begin van deze recensie dus kunnen we zo ook meteen over naar de muziek. Op hun to-do lijstje zal zonder meer ook het obligate "I Fall Apart" als absolute favoriete nummer van Edith staan.

Bluesrock is al die jaren in Nederland hoogtij blijven vieren en dus zijn er ook nu war headbangers die present tekenden. Barry gaf hier een weergaloze show met een soort als "best of" van Gallagher metook nummers als "A Millon Miles Away" en zo konden we stellen van "Goin' to My Hometown" en dat is uiteraard Mechele(n). En zoals ze het hier komen te zeggen...het is lestig om hie over te zwiege, dus tot de volgende kieër...Of hoe klein ook groot kan zijn. Volgend weekend HOOKROCK!

Teun en Anka, denk er eens aan :-)